حرفه روانشناس کودک به ترکیبی منحصر به فرد از مهارت های سخت و نرم نیاز دارد. دانش فنی و رویه های مورد نیاز برای کار باید با هوش هیجانی قوی تکمیل شود.
APA روش ها و مهارت های زیر را برای روانشناسان کودک ضروری می داند:
- ارزیابی (مثلاً آزمون روانشناختی، فکری، شناختی و رفتاری و ارزیابی).
- مداخله (به عنوان مثال، روان درمانی و مدیریت رفتار).
- توسعه برنامه های پیشگیری (به عنوان مثال، قلدری، اعتیاد، بارداری نوجوانان، چاقی).
- مشاوره با سایر متخصصان که با کودکان کار می کنند.
- طراحی و استفاده از تحقیقات.
علاوه بر این مهارت ها، بهترین روانشناسان کودک اغلب دارای ویژگی های زیر هستند:
- ارتباط کتبی و شفاهی
- قابل اعتماد بودن
- همدلی
- حل مسئله
- اشتیاق
چگونه روانشناس کودک شویم
روانشناس شدن کودک نیازمند تعهد قابل توجهی به آموزش و پرورش است. در حالی که فرآیند تبدیل شدن به یک روانشناس کودک زمان بر است، فرصت های ارزشمندی را برای تأثیر مثبت بر زندگی کودکان و نوجوانان ارائه می دهد.
مسیر آموزشی برای تبدیل شدن به یک روانشناس کودک معمولاً شامل مراحل زیر است:
- مدرک لیسانس: روانشناسان مشتاق کودک با تکمیل مدرک لیسانس در روانشناسی یا یک رشته مرتبط شروع می کنند. این معمولاً چهار سال مطالعه تمام وقت طول می کشد و یک درک اساسی از نظریه های روانشناختی و روش های تحقیق ارائه می دهد.
- مدرک کارشناسی ارشد: زمانی که مدرک لیسانس گرفتید، به یک مدرک کارشناسی ارشد در روانشناسی با تاکید بر محیطی که می خواهید تمرین کنید نیاز است. مدرک کارشناسی ارشد مرتبط با روانشناسی در صورت علاقه مندی به دوره دکترا به عنوان یک پیش نیاز عمل می کند. با این حال، اکثر کارفرمایان فقط برای موقعیت های شغلی در محیط های بالینی و مدرسه به مدرک کارشناسی ارشد نیاز دارند .
- تخصص در روانشناسی کودک: روانشناسان مشتاق کودک می توانند در هنگام انتخاب رشته خود در روانشناسی کودک تخصص داشته باشند. این تخصص شامل کار درسی و آموزش عملی متمرکز بر رشد، ارزیابی و مداخله کودک است.
- کارآموزی: پس از اتمام دوره دکترا، روانشناسان مشتاق کودک معمولاً در یک دوره یک ساله کارآموزی تمام وقت شرکت می کنند. این تجربه بالینی تحت نظارت، آموزش عملی را در کار با کودکان و نوجوانان در یک محیط حرفه ای ارائه می دهد.
- مجوز: همه روانشناسان در عمل بالینی باید مجوز مناسب را دریافت کنند. الزامات صدور مجوز در ایالت ها متفاوت است ، اما اکثر ایالت ها از داوطلبان می خواهند که یک آزمون صدور مجوز، مانند آزمون برای تمرین حرفه ای در روانشناسی (EPPP) را بگذرانند . برخی از ایالت‌ها همچنین از داوطلبان می‌خواهند که امتحان فقهی را برای ارزیابی درک آن‌ها از قوانین ایالتی مربوط به روانشناسی بگذرانند.
- عمل تحت نظارت پسادکتری: برخی از ایالت ها نیز قبل از اعطای مجوز کامل به یک دوره کار تحت نظارت پسادکتری نیاز دارند. این به روانشناسان جدید اجازه می دهد تا تحت هدایت یک متخصص دارای مجوز، تجربه بالینی بیشتری کسب کنند.
- آموزش مداوم : روانشناسان کودک باید برای حفظ مجوز خود و به روز بودن با آخرین تحقیقات و تکنیک های درمانی در این زمینه، در ادامه آموزش شرکت کنند. الزامات تحصیل مداوم بر اساس ایالت متفاوت است.